Het kabinet wil een aanpassing van het ontslagrecht bespreken met werkgevers en vakbonden.
Wat is het voorstel?
Alleen de hoofdpunten zijn bekend: een maximumontslagvergoeding van 75.000 euro of een jaarsalaris, een vereenvoudiging van de procedure en flexwerkers krijgen na vier contracten ook recht op een vergoeding.
Hoe werkt het ontslagrecht nu?
Er zijn twee routes. Bij de kantonrechter krijgt de ontslagene een maandsalaris per gewerkt jaar mee, vermenigvuldigd met een bepaalde factor voor leeftijd en eventuele schuld van de werkgever. Beneden de 40 jaar geeft elk dienstjaar recht op een maandsalaris. Tussen de 40 en de 50 jaar bedraagt die factor 1,5 en boven de 50 jaar is elk dienstjaar goed voor twee maandsalarissen. Gemiddeld kwam deze vergoeding de afgelopen jaren uit op 33.000 euro. De vergoeding bij de andere route, via het Centrum voor Werk en Inkomen bedraagt gemiddeld nog geen 9000 euro. Maar het CWI weigert wel eens een ontslag als de werkgever niet goed aangeeft waarvoor het nodig is. Veel werkgevers prefereren om die reden de route via de kantonrechter.
Wat zou het voordeel voor de werkgevers zijn?
Zij willen voor minder geld makkelijker van personeel afkomen. Vooral de vereenvoudiging van de procedure helpt daarbij. In de nieuwe regeling kunnen werkgever en werknemer het ontslag onderling regelen tegen de kantonrechtersformule. Maar dan wel met een maximum.
Wie wordt erdoor getroffen?
Volgens de bedenkers zal het overgrote deel van de mensen die worden ontslagen, weinig merken, behalve dan dat de procedure simpeler is (bezwaar maken bij de rechter blijft wel mogelijk.) De tienduizenden die nu jaarlijks via de CWI-route vertrekken, zouden juist een betere vergoeding krijgen dan nu. Volgens critici worden mensen die al lang ergens in dienst zijn wel degelijk de dupe.
Met het plan zouden ook de topinkomens worden aangepakt. Hoe dan?
Falende managers die bij vertrek tóch een enorme gouden handdruk meekrijgen, zijn velen een doorn in het oog. De straks geldende grens van één jaarsalaris staat ook al in de vrijwillige 'code Tabaksblat', maar juist die regel wordt slecht nageleefd. Eén jaarsalaris van een topman blijft een hoop geld, maar is minder dan de bedragen die nu vaak worden meegegeven. Volgens critici vinden bedrijven wel een manier om deze regel te omzeilen.
Bron: AD
