PVDA-leider Wouter Bos heeft iets uit te leggen. In het kabinet heeft de vicepremier op hoofdlijnen een akkoord bereikt over het ontslagrecht. Dat staat haaks op zijn opstelling in verkiezingstijd, waarin hij het ontslagrecht nog taboe verklaarde.
Net als eerder over de aanpak van topinkomens komt Bos er als drager van regeringsverantwoordelijkheid achter dat hij zich in de strijd om de gunst van de kiezer iets te gemakkelijk heeft laten verleiden tot oneliners. PvdA-kamerlid Ton Heerts heeft het beeld dat er niet over ontslagrecht te praten valt, verergerd met zijn uitspraak dat het de sociaal-democraten een clash in het kabinet waard is.
Hoewel de PvdA het in de beeldvorming nog moeilijk zal krijgen met de draai over het ontslagrecht, spreekt het vóór de politiek leider en minister van Financiën dat hij zich toch aan de verkiezingsretoriek weet te ontworstelen. Bos laat zien dat hij mee wil werken aan voorstellen die ontslagprocedures eenduidiger, sneller en rechtvaardiger maken.
Want het kabinetsvoorstel is een stap in de goede richting. Het plan is om de ontslagvergoeding in de wet vast te leggen, en te maximeren op circa 75.000 euro of op een jaarsalaris bij hogere inkomens. Voor oudere werknemers komt het maximum op 100.000 euro of een jaarsalaris. Geld dat geïnvesteerd is in cursussen wordt in mindering gebracht op de ontslagvergoeding. Het gedoe van twee routes voor ontslag — via de kantonrechter en via het Centrum voor Werk en Inkomen — verdwijnt. De CWI-route mag alleen in uitzonderingsgevallen worden gebruikt.
Bos kan dit voorstel best goed verdedigen. Het gros van de werknemers zal er niet door worden geraakt. En werknemers die eerst hooguit twee maanden kregen doorbetaald omdat ze via het CWI de laan uit werden gestuurd, ontvangen nu ook een wettelijke ontslagvergoeding. Ook flexwerkers krijgen na vier tijdelijke contracten een bedrag mee. Voor werkgevers is de grote zegening van dit voorstel dat het vooral veel duidelijkheid vooraf biedt.
Het is goed dat het kabinet zich niet langer laat gijzelen door de sociale partners en zelf met een voorstel komt voor de participatietop. Ondertussen schreeuwen de vakbeweging en de Socialistische Partij moord en brand. Wat hen betreft wordt er op de participatietop geen woord gewisseld over het ontslagrecht. Zij zouden er echter goed aan doen niet te blijven hangen in symboliek of zich te verschuilen achter makkelijk te verkopen verhalen dat er geen rechten van werknemers aangetast mogen worden, maar het voorstel voor het ontslagrecht ook eens op de inhoud te beoordelen.
Bron: FD
